Retuorn

Da Peider Lansel.

Gastasegna i]s, 1. d'Avuost 1916.

Al pass van ils chavagls sü per la stippa costa In la chalur d'Avuost; desert'es hoz la posta,

Be eu sulet sun quaint.

0, quant plü spert co els sün la puolvrusa via, Vers l'ura del retuorn in la vallada mia

Cuorra l'impissamaint!

Cajò in seis tamfitsch Clavenn'havains laschada, Eschen fingià passads tras Plür e sa cuntrada

Chi zoppa tants segrets — Uossa cun it amunt, sün l'aprosmar d'la saira Ün vent vi e plü fraisch ans vegn nan da la Maira,

Figlia da noss vadrets.

La not a pac a pac's stenda sün las costeras; Al pass van ils chavagls, squassond las sunaglieras

Cun monoton tin-tin...

D'ün trat ün cuort galop, sur una punt in früda Srantun'il char, vidvart ün alb comün salüda:

Havains passa'1 cunfin!

Ün fö, sco ün segnai, arda sün la muntogna.

A quel, suis munts intuorn ün cranz da fös's cumpogna

Fin aintasom la vai

Et al fracasch del flüm, chi va schümond in prescha, Il cling sonor dels segns, struschs e luntans ,'s unescha

In ün accord festal.

0 patria, che binvgnaint! Als fös in not profonda, Sco flomma sainza fin l'amur per tai rasponda

Sün noss plü ôts imaints.

Lasch'in nos cors vibrar l'eco solenn da Tura: Ch'intact teis nom glorius un'epoca futura

Jerta da'ls temps preschaints!